Nieuwsbrief juni 2005 Stress!!

Nieuwsbrief juni 2005

STRESS…

De onzekerheid, het gevoel van machteloosheid, het voortdurend bellen met onze – vaak onbereikbare – Italiaanse makelaar, de onduidelijke mondelinge afspraken en het gevoel te weinig grip op de situatie te hebben, zorgen ervoor dat we enigszins “gestresst” raken!!

Hieronder een schets van hoe de communicatie met onze agente immobiliare (makelaar) verloopt…

********************

Maandag 6-6-2005
Omdat we nog steeds geen reactie hebben ontvangen op onze brief over het bod dat we willen doen (en de vragen m.b.t. provisie, kosten, voorbehouden en roerende zaken die bij het huis horen), nemen we contact op met de makelaar in Italië.
Hij vertelt dat hij morgen een gesprek heeft met de verkoopster van het huis over ons bod, hij heeft onze brief nog niet gelezen maar zal zijn collega opdracht geven deze te vertalen, en zal ons daarna de antwoorden geven op onze vragen.

Woensdag 8-6-2005
Vanochtend met de makelaar gebeld.
Hij vertelt dat niet hij, maar een collega contact met de verkoopster heeft gehad. Hij heeft deze collega nog niet gesproken, maar neemt contact met ons op als hij meer weet. Ook heeft hij nog geen tijd gehad om onze brief te lezen.

‘s Middags weer met de makelaar gebeld.
Hij heeft geen tijd gehad om met zijn collega te praten over het gesprek met de verkoopster; hij heeft het druk, zit nu met klanten in zijn kamer, maar belooft (ja ja, dat kennen we intussen) contact met ons op te nemen…….

Donderdag 9-6-2005
Vandaag is het, na een hele middag proberen, gelukt de makelaar in Italië te bereiken.
De verkopers (tot onze schrik blijken het zes broers en zussen te zijn in plaats van één vrouw!) gaan akkoord met ons bod, maar hebben als termijn voor het voorbehoud “verkrijgen van een financiering” twee maanden geëist. Vervelend, want iedereen weet dat het zomaar drie maanden kan duren, voordat je uitsluitsel krijgt van een Italiaanse bank over het wel of niet doorgaan van een financiering. Dinsdag zullen de verkopers het voorlopig koopcontract gaan tekenen!

Tijdens dit gesprek blijkt ook dat de makelaar weer geen moeite heeft genomen om de voorwaarden en vragen die we hebben opgesteld, met betrekking tot het bod dat we gedaan hebben, zelfs maar te lezen! Maar hij belooft dit alsnog te doen.

Maandag 13-6-2005
Vandaag hebben we eindelijk het concept van het voorlopig koopcontract ontvangen. Concept is in dit geval een groot woord. We vinden namelijk vrijwel niets van onze voorwaarden terug in dit contract.
De makelaar heeft ons verteld dat de afspraak met de verkopers voor het tekenen van het voorlopig koopcontract, is verzet naar zaterdag! Dat geeft ons iets meer tijd om het een en ander rond te krijgen.
We zijn dus weer een hele avond bezig geweest met een brief aan de makelaar waarin we heel duidelijk omschrijven wat er volgens ons in het contract moet komen te staan, voor we het eventueel kunnen tekenen. We hebben de brief naar Fabio, Vanessa’s zwager, gestuurd die hem voor ons zal doornemen en waar nodig aanpassen.

Dinsdag 14-6-2005
Het tweede concept van het voorlopig koopcontract is vanavond, na een aantal telefoontjes naar Italië, in onze mailbox binnen gekomen. Bijna alle punten die we erin wilden hebben, zijn ook in het document verwerkt. De makelaar heeft deze keer ook alle vragen beantwoord.
Wij krijgen weer het gevoel dat de samenwerking iets beter begint te gaan… alle neuzen staan weer in de zelfde richting!?! We besluiten nogmaals Fabio’s hulp in te roepen voor communicatieadvies en we vragen de deskundige Gigi, makelaar in Verona en man van Vanessa’s vriendin Lara, het voorlopig koopcontract goed door te nemen en ons te wijzen op eventuele onregelmatigheden.
Vanessa maakt overuren en werkt tot in de kleine uurtjes om de revisies door te nemen en weer snel te versturen naar onze “agente immobiliare”. Peter voelt zich door de taalbarrière machteloos, maar doet zijn best om toch zijn steentje bij te dragen bij het opstellen van de brieven en documenten.

********************

“Werken nou alle Italiaanse bedrijven op deze manier?”
Dat hebben we ons voortdurend afgevraagd (en dat doen we nog steeds), want ondanks meerdere verzoeken om ons schriftelijk te informeren, gaat alles tot nu toe mondeling, iets wat in Italië normaal lijkt te zijn, maar wat ons erg onzeker maakt over de gang van zaken.
De volgende stap is het tekenen van het voorlopig koopcontract, wat gepaard zal moeten gaan van een aanbetaling van 10% van de aankoopsom.

De communicatie en samenwerking met de makelaar verloopt dus wat moeizaam, daar kunnen we niet omheen. Ondanks dat, zijn we toch heel blij dat we weer een stapje in de goede richting hebben gezet!

Dankzij onze familie en vrienden in Italië, die de in het Italiaans opgestelde documenten voor ons doornemen en ons van goede adviezen voorzien, hebben we het gevoel dat we iets meer grip op de situatie krijgen, en ook wat meer invloed kunnen uitoefenen…
Onze dank gaat dan ook uit naar alle vrienden en familie, die ons met veel geduld en “raad en daad” terzijde staan!

De spumante zal voorlopig nog geduldig in de koelkast blijven wachten!
Wij houden jullie natuurlijk op de hoogte.